پرده بکارت- آناتومی و انواع پرده بکارت و باورهای غلط در این باره
آناتومی و انواع پرده بکارت و باورهای غلط در این باره.
پرده بکارت همانطور که در بالا هم گفته شد یک پرده کامل نیست بلکه دارای سوراخ و حفره جهت عبور خون قاعدگی می باشد. پس همینجا یادآوری می کنیم که برای بارداری لازم نیست حتما پرده پاره شده باشد، ریختن مایع منی در ابتدای پرده می تواند موجب بارداری بشود زیرا اسپرم خاصیت تحرک دارد و میتواند از سوراخ پرده بکارت به بخش های بالایی و رحم برسد. همچنین در صورت ریختن اسپرم روی پا یا لباس زیر هم به همین علت امکان باروری وجود دارد.
نوعی از پرده هم وجود دارد که پرده پاره نشده (imperforated hymen) خوانده می شود. در این نوع، پرده بکارت به صورت یک پرده کامل و بدن هیچ گونه سوراخی است که به علت نداشتن سوراخ به خون قاعدگی اجازه خروج نمی دهد . در این صورت، بیمار یک دختر خانم نوجوان است که به علت دردهای شدید شکمی و لگنی مراجعه کرده و تا به حال خونریزی قاعدگی نداشته است. در این موارد بوسیله جراحی ظریف، سوراخی کوچک روی پرده تعبیه می شود تا نه بکارت دختر آسیب ببیند و هم راهی برای خروج خون قاعدگی ایجاد بشود.
انواع پرده های بکارت بر اساس انواع شکل سوراخ های آن تقسیم بندی میشود که شامل حلقه ای، تیغه ای و غربالی است. اطلاع از شکل پرده بکارت قبل از ازدواج الزام پزشکی ندارد ولی در صورتی که به دلایل فرهنگی خاص مایل به اطلاع از این موضوع هستید، می توانید با مراجعه به پزشک متخصص نوع پرده بکارت را تعیین کنید. انواع پرده های بکارت تفاوتی در نحوه دخول و پاره شدن ندارند.
بعضی اختصاصات درباره پرده ها وجود دارد که دانستن آن خالی از فایده نخواهد بود. مثلا اینکه پرده های حلقوی دردناکترین نوع هنگام پاره شدن بوده و احتمالا تا چند روز خونریزی خواهند داشت.
و پرده های ارتجاعی، اغلب با اولین دخول پاره نخواهند شد و بعد از چند دخول پاره می شوند.
درباره پاره شدن پرده بکارت خرافات و عقاید بیشماری وجود دارد. مانند اینکه برای پاره شدن پرده حتما باید چندین ورود عمقی آلت را داشته باشیم یا اینکه پاره شدن پرده لزوما با درد فراوان و خونریزی همراه خواهد بود.
پاره شدن پرده بکارت حتی با اولین دخول هم می تواند اتفاق بیفتد. گاهی به دلیل باور های غلط، اولین دخول با فشار زیاد انجام می شود که موجب جراحات و پارگی های فراوان ناحیه تناسلی خانم می شود که هم مشکلات زیاد پزشکی برای وی ایجاد خواهد کرد و هم خاطره بسیار ناخوشایندی از اولین نزدیکی برای وی باقی خواهد گذاشت. این خاطره نا زیبا، تمایل خانم را برای نزدیکی های بعدی بسیار کم خواهد کرد و موفقیت نزدیکی های بعدی را کم خواهد کرد.
دخول چه برای بار اول و چه در دفعات بعدی باید پس از تحریک کافی انجام بگیرد. دانستن اینکه تحریکات کافی بوده یا نه، با علایمی مشخص خواهد شد که در مقاله های بعدی در مبحث چرخه جنسی آن را توضیح خواهیم داد. پس از تحریک کافی و افزایش ترشحات واژنی خانم، دخول باید به آهستگی صورت بگیرد. در اینصورت از درد پاره شدن پرده بکارت به میزان زیادی کاسته خواهد شد.
اما خونریزی ناشی از پاره شدن پرده بکارت، به دلیل پاره شدن عروق خونی موجود در پرده است. این عروق خونی به شکل مویرگ های بسیار نازک هستند و در بعضی افراد تعداد بسیار کمی دارند. بنابراین ممکن است پاره شدن این عروق به هیچ وجه خونریزی قابل دیدی ایجاد نکند. پس ندیدن خون هنگام اولین نزدیکی به هیچ وجه نشانه عدم بکارت خانم و یا عدم پاره شدن پرده نیست.
به نام خدا
پرده بکارت (humen membrane) در واقع پرده ای ناکامل از بافت همبندی است که عروق خونی کمی نیز دارد. این پرده کمی عقب تر از دهانه ورودی واژن قرار گرفته است به نحوی که با ورود آلت تناسلی مردانه یا هر جسم دیگری به واژن، پاره می شود. سالم بودن این پرده در واقع تنها نشانه باکره بودن خانم محسوب میشود و تشخیص سالم بودن یا نبودن پرده فقط و فقط بوسیله پزشک متخصص یا ماما و با انجام معاینه ژنیکولوژی امکان پذیر است.
عکس
